Bosch 1644-24 Manuel d'utilisateur télécharger pdf (Page 193)

120

ningen niet om den Koning met de snedige woorden: ‘At ego claves ligneas hujus

Freti in portu Amstelodamensi vidi’, van antwoord te dienen.

Dat hij zich zeer voelde, kan ook blijken uit het feit, dat hij te gaarne zelf aan het

woord was, zooals zoowel Abraham de Wicquefort als Burnet en William Temple

vertellen. Hij was een zeer ontwikkeld en schrander man en absoluut onkreukbaar;

d'Estrades noemt hem met de gebroeders de Witt en van Beverningk onomkoopbaar.

Toen Lodewijk XIV hem tijdens zijn verblijf in Frankrijk een vast jaargeld aanbood

als hij zich blijvend in dit land wilde vestigen, weigerde hij.

De laatste jaren van van Beuningens leven verliepen treurig. Reeds lang had hij

huwelijksplannen gekoesterd, die, misschien met het oog op oudere verplichtingen

tegenover zijn huishoudster, mevr. d'Alonne, en tegenover een zekere juffrouw

Ferens, nog steeds niet verwezenlijkt waren. In 1686 kwam dit huwelijk, met jonkvr.

Jacoba Victoria Bartolotti van den Heuvel, die toen 46 jaar was,

toch nog tot stand, maar het schijnt zeer ongelukkig te zijn geweest.

Intusschen had van Beuningen zich opnieuw tot zijn vroegere geestverwanten,

de Collegianten, gewend. Zijn neiging tot bespiegelen werd nu echter meer en meer

van ziekelijken aard. In 1688 gaf hij een geschrift uit over het Duizendjarig rijk,

waarvan hij de komst nabij geloofde, en daarna liet hij zendbrieven drukken aan de

verstokte Joden, die zich niet lieten bekeeren, en aan de predikanten, die het niet

met hem eens waren. De ongelukkige begreep niet, dat men geen acht sloeg op

dergelijke geschriften. Sinds 1689 vertoonden zich ook andere teekenen van

zinsverbijstering. Hij predikte langs de straten en profeteerde het aanstaand vergaan

der wereld. Daarbij meende hij, dat hij steeds rijker werd, ofschoon hij als

bewindhebber der O.I.C. een groot deel van zijn vermogen door het dobbelen met

effecten en het opkoopen van Indische actiën had verloren. Men moest hem ten

slotte onder curateele stellen. Hij werd in zijn eigen huis (zijn vrouw had hem verlaten)

bewaakt door menschen, die geen begrip van zijn toestand hadden en hem kwelden.

Zelf schreef hij over zijn ellende het

Kort verhaal oft vertoogh van bovennatuurlijke

wonderheden omtrent de geweesen Burgemeester van Beuningen gebeurt met de

aenmerkinge daerop vallende

Verlaten stierf de man, die tal van hooge posten had vervuld: zes maal was hij

burgemeester van Amsterdam geweest, met vele zendingen belast; curator der

Leidsche hoogeschool; bewindhebber der O.I.C. ‘Esse, non videri’, was zijn

zinspreuk.

Zijn door C. Netscher geschilderd portret is in het museum Christiansborg te

Kopenhagen; een ander van 1673 door denzelfden schilder in de collectie van der

Hoop in 's Rijks museum te Amsterdam. Een portret door J. van Loo van 1868 is

bekend door een gravure van J. Houbraken naar H. Pothoven; een afdruk vindt men

bij Wagenaar,

Vad. Hist.

XV, 204 en in

Eigen Haard

1898, 621; zijn portret werd

nog gegraveerd door C. Meyssens.

Zie: S. Kalff,

Een Amsterdamsch burgemeester in de

17e

eeuw. Eigen Haard.

1897, 605, 620;

Leven van Nederl. M. en Vr.

dl. III, 308; van Kampen,

Vaderl.

Karakt.

dl. II, 235. Het

Alg. Ned. Fam. Bl.

1887, 131 heeft Koenraad van Beuningen

(die kinderloos stierf) verward met Hendrik van Beuningen, een ‘coopman van

Dantsick’; de kinderen van dezen Hendrik en Maria Letoor staan verkeerdelijk als

kinderen van Koenraad vermeld (vgl. bl. 131 met bl. 236).

Schallenberg-van Huffel

Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7

1 2 ... 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 ... 207 208

Commentaires sur ces manuels

Pas de commentaire

Bosch 1644-24 Manuel d'utilisateur Page 193

Commentaires sur ces manuels

Produits connexes et manuels pour Scies circulaires Bosch 1644-24